11 σημαντικά σημεία στη σχέση γονέων και παιδιών

Ανατροφή παιδιού

1. Η ανάπτυξη και η βελτίωση των παιδιών δεν είναι αγώνας δρόμου:

Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε. Σε αυτή τη μεταβιομηχανική εποχή της ταχύτητας έχουμε ξεχάσει ότι η ζωή είναι μια διαδικασία ωρίμανσης. Για να λάβεις καλούς καρπούς χρειάζεται να καλλιεργήσεις δυνατές ρίζες. Για αυτό προσέξτε το έδαφος που στηρίζει τη ζωή των παιδιών σας: πηγαίνετε μια βόλτα μαζί, γευματίστε με το παιδί σας, παίξτε μαζί, πείτε του μια ιστορία από την εμπειρία σας ως παιδί.

2. Η δημιουργία οικογενειακών παραδόσεων ενισχύει τις δυνατές ρίζες και την ευζωία:

Χρειάζεται χρόνος και εξάσκηση. Οι προσωπικές παραδόσεις είναι ιερές καθώς ενδυναμώνουν τους δεσμούς αγάπης και οικειότητας χτίζοντας την αυτοπεποίθηση του παιδιού.

3. Μεγαλώνουμε μέσα από κύκλους:

Όπως η άνοιξη προσφέρει μια ανανεωμένη αίσθηση εκτίμησης της ζωής έτσι και κάθε στάδιο στη ζωή ενός παιδιού είναι χρόνος ανακάλυψης και εκπλήξεων. Η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία συγκέντρωσης πληροφοριών αλλά μετατροπής των ιδεών κάτι που προϋποθέτει νέα οπτική. Κάποια παιδιά μπορεί να κάνουν ένα βήμα πίσω προτού κάνουν ένα μεγάλο βήμα μπροστά.

Το γεγονός ότι μεγαλώνουμε μέσα από κύκλους μας δίνει τη δυνατότητα να μάθουμε κάτι μέσα από την επανάληψη των κύκλων ζωής. Αυτό βοηθά και στην απενοχοποίηση των γονιών ότι όλα πρέπει να γίνονται σωστά προς τα παιδιά από την πρώτη φορά.

4. Η ενθάρρυνση δεν είναι το ίδιο με την επιείκεια:

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η επιείκεια μειώνει την ικανότητα προσαρμογής του παιδιού , μειώνει τα κίνητρα, ελαχιστοποιεί το αίσθημα επιτυχίας. Ενώ η ενθάρρυνση δίνει θάρρος στο παιδί για να κάνει πράγματα. Η άνευ όρων αγάπη βοηθά το παιδί στο να αρπάξει τις ευκαιρίες, να πειραματιστεί και να αποτύχει χωρίς επίκριση. Έτσι ο γονιός έχει ένα διακριτικό ρόλο μοιάζοντας με ένα χέρι βοηθείας όποτε το παιδί τον χρειαστεί. Η ενθάρρυνση δίνει χώρο ενώ η επιείκεια μειώνει την ελευθερία του παιδιού και την υπομονή που χρειάζεται να έχει όταν υπάρχουν εμπόδια και δε μπορεί να πάρει άμεσα αυτό που θέλει.

5. Η δοκιμασία των αντοχών μας είναι μια πνευματική άσκηση και τα παιδιά είναι οι πνευματικοί μας δάσκαλοι:

Τα παιδιά παρατηρούν κάθε μας κίνηση μελετώντας τις στιγμές ασυνέπειας μας προσπαθώντας να κατανοήσουν τον κόσμο. Όταν τα παιδιά δοκιμάζουν τις αντοχές μας τότε δώστε τους χρόνο ώστε να κατανοήσουμε αυτό που θέλουν να μας διδάξουν. Ένα από τα πολύτιμα μυστικά της γονεϊκότητας είναι η διάθεση να αλλάξουμε τους εαυτούς μας μέσω της αγάπης για τα παιδιά μας.

6. Το σύμπτωμα είναι το σήμα που στέλνει το σώμα μας όταν κάτι χρειάζεται να αλλάξει:

Ορισμένες φορές δεν εμπιστευόμαστε την ευφυΐα του σώματός μας. Σκεφτόμαστε πολύ έχοντας την τάση να φοβόμαστε τις αισθήσεις του σώματός μας. Το σύμπτωμα δεν αποτελεί το πρόβλημα αλλά αυτό που το προκαλεί είναι η πηγή του προβλήματος όπου εκεί χρειάζεται να επικεντρώσουμε την προσοχή μας.

7. Να είμαστε προετοιμασμένοι:

Το να είναι κανείς υγιής δε σημαίνει ότι δε θα αρρωστήσει ποτέ. Η ζωή είναι ένα ταξίδι με διακυμάνσεις και το παιδί που μεγαλώνει βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς ροής. Αντί να ζούμε με το φόβο της ασθένειας είναι προτιμότερο να εστιαστούμε στην ανάρρωση με φυσικούς τρόπους. Επίσης αντί να εστιάζουμε στο πόσο συχνά το παιδί ασθενεί ας επικεντρωθούμε στο πόσο συχνά είναι καλά.

8. Η θεραπεία χρειάζεται χρόνο:

Ως κοινωνία είμαστε εθισμένοι σε γρήγορα αποτελέσματα επειδή δεν έχουμε χρόνο να νοσούμε. Η θεραπεία είναι μια διαδικασία με στάδια. Αν δε δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας για να αναρρώσουμε αφαιρούμε το δικαίωμα από τα παιδιά να αναπτύξουν μακρόχρονη υγεία. Όταν δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας, η ασθένεια γίνεται ένα ταξίδι ανακάλυψης και όχι ένας προορισμός βλέποντας την υγεία και την ασθένεια ως τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

9. Το μυστικό της ζωής είναι να αποχωρούμε σταδιακά:

Η ζωή είναι μια διαδικασία όπου κάθε φορά αποχωρούμε από κάπου προκειμένου να δώσουμε χώρο ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω. Όπως η άνοιξη που φεύγει για να έρθει το καλοκαίρι, όπως τα παιδιά όπου προκειμένου να περπατήσουν χρειάζεται να μπουσουλήσουν, πριν φτάσει κανείς στην εφηβεία περνά την παιδική ηλικία. Όλη αυτή η διαδικασία μας βοηθά να αφήσουμε πίσω ότι δε μας χρησιμεύει πια ώστε να δώσουμε χώρο στη ζωή μας σε νέες πληροφορίες. Ίσως ο πιο σημαντικός τρόπος που μας δείχνουν τα παιδιά πώς να αφήνουμε πίσω πράγματα για να προχωρούμε είναι μέσα από το παιχνίδι όπου εκεί αφήνει κανείς στην άκρη τις αναστολές του, απελευθερώνεται.

10. Εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Εμείς είμαστε οι ειδικοί των παιδιών μας:

Προσδοκούμε να τα γνωρίζουμε όλα όταν αποκτούμε παιδί όμως τελικά νιώθουμε ότι δε ξέρουμε τίποτα. Η αίσθηση ότι δε γνωρίζουμε τίποτα μπορεί να είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για να δώσουμε έμφαση στη διαίσθησή μας. Η ενσυνείδητη γονεϊκότητα ξεκινά με το να ακούμε με ανοιχτή καρδιά χωρίς φόβο ή πανικό. Δείτε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών όπου δεν υπάρχουν ετικέτες οι οποίες διακρίνουν τα πράγματα σε σωστό-λάθος.

11. Δείτε μακριά, με προοπτική:

Δείτε τη ζωή όπως τα παιδιά με μακροπρόθεσμη οπτική. Αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και δούμε τη μεγάλη εικόνα της ζωής μας, τότε ανακαλύπτουμε τη σοφία και την κατανόηση.