” Το παιδί μου ντρέπεται να μιλήσει… “
Μήπως το μικρό σας έχει γίνει κυριολεκτικά η προέκταση της φούστας σας ενώ εσείς προσπαθείτε απεγνωσμένα να το πείσετε να παίξει με τα άλλα παιδάκια; Τα πάντα είναι θέμα σωστού χειρισμού.
Τα περισσότερα μικρά παιδιά είναι συχνά ντροπαλά ή και φοβισμένα σε καταστάσεις που δε γνωρίζουν. Για ένα παιδί προσχολικής ή σχολικής ηλικίας είναι εντελώς φυσιολογικό να κρύβεται όταν βρεθεί μπροστά σε ξένους, να μη θέλει να μιλήσει σε κάποιον που δεν ξέρει ή να ντρέπεται να ρωτήσει άγνωστα παιδιά αν μπορεί να παίξει μαζί τους. Συνήθως όμως αυτό μειώνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει.
Το ντροπαλό παιδί
- Αποφεύγει τα άλλα παιδιά
- Είναι προσκολλημένο και εξαρτάται απόλυτα από τους γονείς
- Νιώθει νευρικό και αγχωμένο όταν είναι μακριά από το σπίτι
- Αρνείται να συμμετάσχει σε ομαδικές δραστηριότητες
Γιατί ντρέπεται
Τα παιδιά μπορεί να είναι ντροπαλά με διαφορετικούς τρόπους και για διαφορετικούς λόγους. Το να καταλάβουμε όμως γιατί το δικό μας παιδί είναι ντροπαλό, είναι μια καλή αρχή για να το βοηθήσουμε να το ξεπεράσει. Παρατηρήστε λοιπόν αν ντρέπεται σε πάρτι, όταν συναντά καινούριους ανθρώπους κ.λπ.
Ζητήστε βοήθεια αν…
- Το παιδί βιώνει επίμονους φόβους και προσπαθεί να αποφύγει τις κοινωνικές επαφές με κάθε κόστος και δικαιολογίες.
- Εμφανίζει ψυχοσωματικές αντιδράσεις σε κοινωνικές καταστάσεις (δυσκολία στην αναπνοή ναυτία, εμετό, κλάμα)
Η ντροπαλότητα μπορεί να είναι η αρχή μιας κοινωνικής φοβίας. Για αυτό είναι καλό να αντιμετωπίζεται νωρίς, καθώς με τη σταδιακή αλλαγή κάποιων συμπεριφορών το παιδί μπορεί να «ανοιχτεί» περισσότερο.
Ασκήσεις θάρρους
Σε ένα ντροπαλό παιδί χρειάζεται να δίδονται ενθάρρυνση, επιδοκιμασία, υπευθυνότητα και ευκαιρίες για επαφή με άλλα παιδιά. Αν και δε μπορούμε να αλλάξουμε την ιδιοσυγκρασία τους, σύμφωνα με έρευνες σχεδόν στο 90% των ντροπαλών παιδιών μπορεί να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση τους αν μάθουν:
- να μπορούν να ηρεμούν,
- να χρησιμοποιούν την οπτική επαφή,
- να μιλούν πιο δυνατά και να χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος.
Ο ρόλος των γονιών
Σύμφωνα με τα στάδια ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του ψυχαναλυτή Eric Erikson, το αίσθημα της ντροπής εμφανίζεται στα 2-3,5 έτη που το παιδί προσπαθεί να αυτονομηθεί και είναι σημαντικό οι γονείς να του δώσουν τη δυνατότητα να δοκιμάσει τις ικανότητες του ακόμη και αν αποτύχει. Για αυτό:
- Μη το φέρνετε σε δύσκολη θέση αν κάνει λάθη, ιδιαίτερα μπροστά σε άλλους
- Τονώστε την αυτοπεποίθησή του και επαινέστε το για τα κατορθώματά του.
- Δείξτε ευαισθησία στις ανάγκες του και βοηθήστε το να εμπλουτίσει τις κοινωνικές του δεξιότητες
- Μη κάνετε πράγματα που μπορεί να κάνει μόνο του. Αν π.χ. σε ένα πάρτι θέλει να του βάλετε τούρτα πείτε «Μόλις κάθισα και είμαι κουρασμένη. Αν θέλεις, βάλε μόνος σου”
- Προτιμήστε αρχικά να μη του αναθέτετε δύσκολες «αποστολές», όπως το να αντεπεξέλθει σε μια μεγάλη ομάδα παιδιών. Ξεκινήστε με έναν-δυο φίλους του, με τους οποίους νιώθει εξοικειωμένο.